Mira

Zo een als jij zal er nooit meer zijn,
je was zo speciaal en onzichtbaarDat het met geen pen is te beschrijven
of in woorden uit te leggen.Ruim twee mooie, maar korte jaren
Mocht ik jou mijn vriendin noemen.Je leefde al in je reservejaren toen je kwam,
Het afscheid kwam steeds dichterbij.Het deed enorm veel pijn,
Maar je was eindelijk vrij,
Vrij van alle pijn en verdriet van voorheen. 

Ik ben je zo dankbaar dat ik je heb leren kennen,
dat ik jouw vriendin heb mogen zijn.

Dag Tante Mira,
Dag mijn lieve, onzichtbare vriendin.