Harry

2001 - 2008

Lieve Takkie (Harry),

Je kwam 18 januari 2001 bij ons, en was toen acht weken oud, geboren op een boerderij.
Je kreeg je naam van Kayleigh die toen in de Jip en Janneke fase zat en Takkie een goede naam vond.

Je groeide uit tot een echte Jack Russell die huis en haard goed verdedigde, maar voor ons mensen altijd even lief was. Je was voor een Jack niet echt heel druk en luisterde eigenlijk best goed.

Toen kwam er na een aantal jaren een hond bij en jij vond het prima, zolang jij de broek maar aan mocht houden. Je naam was inmiddels veranderd in Harry, en dat voor een teefje, ach, je luisterde er goed naar.

Na een tijdje kwamen er steeds andere honden bij, die een warm nestje zochten en jij ging ermee akkoord, zolang ze maar naar jouw pijpen dansten. En dat deden ze allemaal, ze hadden heilig ontzag voor jou.

Als in de zomer het zwembadje op stond, vond je het toch heel noodzakelijk om de spetters die de kinderen veroorzaakten te gaan vangen. Je was er heel gedreven in, en het was echt een dagtaak om het te doen,maar je hield het de hele dag netjes vol.

Totdat er begin dit jaar wat begon te veranderen. Je werd anders in je doen en laten en je werd een hele andere Harry dan we gewend waren.Wij weten het aan het ouder worden van jou.

Maar het werd steeds erger en op een gegeven moment was je duidelijk niet meer jezelf en al helemaal niet meer de Harry die je altijd was geweest.Je kon heel goed merken dat je heel veel pijn had,maar dat probeerde je te verbergen voor ons. De glans was uit je ogen.

We hebben met heel veel verdriet jou op 3 april 2008 over de regenboogbrug moeten laten gaan. Het deed zo’n pijn om je te moeten laten gaan, terwijl ons verstand zei dat het beter voor je was. Maar verstand en gevoel gaan dan niet zo goed samen.

We hebben nog steeds je zwembadfoto in de kamer hangen en al doet het nog pijn om  te zien, het is wel helemaal hoe je was.

Bert, Sandra, Kayleigh en Bryan

← De laatste reis overzichtspagina