Bowie
01-2001 – 12-12-2008
Mijn maatje Bowie
Wij kwamen elkaar voor het eerst tegen op 2 december 2006. Yeti liet duidelijk blijken dat hij gecharmeerd was van ons bezoek. Deze weldoener liet meteen zien dat hij de hoofdrol had. Voor mij was het liefde op het eerste gezicht. Deze liefde was gelijk wederzijds, hij sprong op mijn schoot en als dank kreeg ik een liefdevolle lik op mijn volle gezicht. Bedankt Yeti.
Yeti had 1 bruin en 1 blauw oog, en was stokdoof. Dus een andere naam had geen indruk op Yeti. Onze witte Spaanse señor kreeg de naam Bowie mee. Bowie had mij geadopteerd als zijn maatje. (Volgens mij was de bedoeling andersom.) Luna onze andere hond vond het maar wat prachtig. Bowie was haar beschermheer.
Dat wij echte maatjes waren liet Bowie duidelijk zien. Hij was altijd in mijn omgeving. Zelfs een bezoek aan het toilet en douche werden in zijn bijzijn bezocht. De buurtbewoners spraken al van mini en maxi. Op zijn rug slapend kon je zien dat Bowie intens genoot. Natuurlijk genoot ik dan ook, hij is mijn maatje. Dat je nog lang mag genieten maat van het echte goede leven, dacht ik bij mezelf. Vrolijk, lief en veelgevend waren de handelsmerken van Bowie. Onbegrijpelijk dat je met zijn positief karakter nog twee jaar moet zwerven om te kunnen overleven in Spanje.
Bowie is op 12 december 2008 overleden aan een acute epilepsieaanval.
Maat, je blijft altijd bij ons. Ik mis je.
Joop